Kasia i Tomek

Sezon 3: Odcinek 4

W czwartym odcinku nasz prowadzący dotarł do Rzeszowa. Zaprosiła go szczęśliwa rodzina Kasi i Tomka. Czy ich małżeństwo od samego początku było przykładem radości i życzliwości?

ZOBACZ TEN ODCINEK NA YOUTUBE

Spontanicznie spędzany wolny czas

Kasia z Tomkiem są zaangażowanymi rodzicami. Łączą życie zawodowe z wychowaniem dzieci. Mają ich trójkę. Najstarsza jest Anielka. Bardzo lubi wykonywać prace plastyczne. Uczęszcza do przedszkola. Średni Bartek to wielki fan bajkowego Zygzaka McQueena. Potrafi go fantastycznie naśladować. Bardzo lubi chodzić do żłobka. Najmłodsza jest Janina, uroczy niemowlak. Kasia jest artystą chociaż jak twierdzi jest to zbyt duże słowo, zbyt napuszone. Ona po prostu robi to z pasji, bardzo to lubi i oj! – ma talent. Zaczęła kiedyś tworzyć i na tyle się w tej dziedzinie rozwinęła, że oprócz satysfakcji i spełnienia, daje jej to również pracę.

Tomek natomiast pracuje w korporacji, w tym czasie Kasia zajmuje się domem. Kiedy Tomek wraca do domu, przejmuje część obowiązków dając Kasi przestrzeń do pracy artystycznej. Rodzinnie bardzo lubią wychodzić na spacery, szczególnie kiedy można korzystać z pięknej pogody. Czas wolny lubią spędzać aktywnie, ale też i spontanicznie. Planują go na bieżąco obserwując zachowania i potrzeby dzieci, pogodę i możliwości czasowe.

Obszar niedomagania, gdzie cały czas widzą możliwości i potrzeby rozwoju to autorytet u dzieci. Tomek bardzo chciałby mieć większy pogłos u dzieci, aby nie trzeba było powtarzać poleceń ,,40 razy”. Liczy, że kiedyś to nastąpi. Kasia uzupełniając myśl Tomka dodaje, że muszą od siebie wymagać więcej miłości i zatrzymania się, szczególnie w trudnych sytuacjach. Taka postawa, choć trudna, działa cuda. Kasia z Tomkiem pomagają sobie w wychowaniu, doszkalając się czytaniem książek o wychowaniu, czy uczestnictwem w webinarach.

Czy ich życie jest bajkowe?

Małżeństwo Kasi i Tomka ma już dziesięć lat. Uważają, że czas kiedy mieli 22-23 lata był najlepszym momentem do zawarcia ślubu. Było to dla nich wtedy dużą motywacją do działania, do życia ale nie w pojedynkę lecz razem. I to właśnie razem zaczęli patrzeć w kierunku wspólnego życia, mieszkania i codzienności. Kasia uważa, że są świetnym teamem i od początku świetnie się dogadywali. No, prawie od początku. Był taki czas w ich życiu, na samym początku wspólnej drogi, że nie potrafili wie dogadać…

Pierwsze trzy miesiące, które zazwyczaj kojarzą się jako pierwszy wspólny, radosny czas początku wspólnego życia, u Kasi i Tomka wyglądał zupełnie inaczej. Zamiast sielanki i błogości, ich codziennością były kłótnie o byle co, wrogie nastawienie i niezrozumienie siebie nawzajem. Kłótnie o drobiazgi pojawiały się kilka razy dziennie. Kasia z perspektywy czasu widzi, że widocznie ten czas był im potrzebny. Był to dla nich ogromnie trudny czas próby. Tomek nie zastanawiał się nad tym czy decyzja o ślubie w młodym wieku była dobra, był tego pewien. Dziwił się tylko dlaczego się kłócą, nie potrafił tego zrozumieć.

Kasia z kolei bardzo się martwiła. Dopadało ją wiele obaw czy to nie była zbyt pochopna decyzja, czy nie za szybko się to potoczyło. Początek dla Kasi był na tyle dramatyczny i trudny, że obawiała się, że mogą już tych problemów nie rozwiązać. Widzą, że na początku w trudnościach każde z nich było samo. Dzisiaj w ich małżeństwie oczywiście pojawiają się problemy, ale starają się do nich podchodzić już razem. To daje im przewagę i siłę do pokonywania trudności.

Mają różne doświadczenia z domu rodzinnego

Kasia swoje dzieciństwo wspomina bardzo dobrze. Jej wspomnienia z rodzinnego z domu to miłość, radość i pokój. Z drugiej strony mamy doświadczenia domu rodzinnego Tomka, które są zupełnie inne. Mają różne doświadczenia z domu rodzinnego. Mężczyzna był wychowywany tylko przez mamę. Tato Tomka jest alkoholikiem. Nie mając wzoru ojca, sam musiał nauczyć się być ojcem dla swoich dzieci. Było to dla Tomka dużym wyzwaniem, ponieważ nie wiedział jak wygląda zdrowy normalny dom, jak wygląda zdrowa relacja z ojcem.

Musiał on nabrać pewności siebie, nauczyć się empatii. W trudnych momentach nie potrafił rozmawiać poważnie, nie wiedział jak się do trudnego tematu zabrać, jak pomóc Kasi kiedy pojawiały się dla niej sprawy, z którymi nie mogła sobie poradzić. Musiał włożyć dużo pracy, poświęcić mnóstwo czasu na to aby uczyć się odpowiednio reagować na różne sytuacje pojawiające się w życiu rodzinnym i małżeńskim. Kasia walczyła z myślami, że schemat z domu rodzinnego Tomka może być powielony w ich rodzinie. Nie chciała jednak krzywdzić Tomka obawami, na które nie miał wpływu. Teraz jednak uznają tamten etap za zamknięty. Problem udało mu się przepracować.

Ból po stracie dziecka

Kasia i Tomek nie myśleli o założeniu rodziny zaraz po ślubie. Przez pierwszy czas unikali ciąży. Chcieli skończyć studia, znaleźć swoje miejsce, bezpieczny grunt, ustatkować się. Nie czuli się jeszcze na tyle dojrzali w tej decyzji aby podjąć odpowiedzialność za nowe życie. Minęło jednak trochę czasu i doszli do momentu kiedy poczuli, że są gotowi na przyjęcie dziecka. Był to czas bardzo trudny. Kiedy przygotowali się już i oczekiwali na dziecko, okazało się, że je stracili zaraz na początku ciąży. Ich pierwsza córka, Adela odeszła bardzo szybko.

Uświadomili sobie, że nie wszystko zależy od nich. To, że pragną dziecka nie oznacza, że nagle się ono pojawi, jak na życzenie. Dla Kasi było to trudne doświadczenie. Przyjmowała wiele głosów do siebie, że utrata ciąży jest swego rodzaju porażką, że jest kobietą, matką niepełnowartościową. Tomkowi, chociaż również bardzo to przeżył udało się wydobyć z siebie także wiele pozytywnych myśli, pełnych radości i wiary w lepszą przyszłość. Minęły prawie dwa lata zanim na świecie pojawiła się Anielka- kolejna córka. Małżeństwu udało się jednak przejść przez te wszystkie trudności razem, pokonując przeciwności i trudności, z którymi wchodzili w małżeństwo.